นิทานเซน...เรื่อง “ลม...ไร้รูป”
นิทานเซน...เรื่อง “ลม...ไร้รูป”
======================
“ทำไมคนบางคนถึงไม่ยอมใครทั้งนั้นขอรับ” ชายหนุ่มถาม
“เพราะว่าคนบางคนใจแคบจนเกินไป แคบจนรับได้แค่ตัวเองเท่านั้น” พระอาจารย์ตอบ
“ทำไมคนบางคนจึงหลงทางอยู่เนืองๆ หาจิตวิญญาณตนเองไม่พบขอรับ”
“เพราะว่าคนบางคนใจใหญ่เกินไป กิเลสก็ใหญ่และมาก กิเลสที่ไร้ขอบเขตทำให้หลงทิศไปในหนทางของชีวิต”
“แล้วทำอย่างไรจึงจะมองเห็นจิตใจของคนคนหนึ่งได้ขอรับ”
พระอาจารย์ใช้ดินสอวาดต้นไผ่ที่เอนไหว เมฆที่ลอยล่อง น้ำที่กระเพื่อมในทะเลสาบ และถามว่า “นี้คือภาพอะไร”
“ลม ขอรับ”
“ลมไร้รูป เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าภาพที่วาดนั้นหมายถึงลม”
“ลมถึงแม้จะไร้รูป แต่ไผ่ เมฆ น้ำนั้นมีรูป อาศัยมองภาพที่ดูเคลื่อนไหวของสิ่งเหล่านี้ ก็จะเห็นเป็นลม” ชายหนุ่มตอบ
“จิตใจคนเราก็ไร้รูป แต่การพูดการจา การกระทำของคนคนหนึ่ง เราก็จะสามารถมองเห็นถึงจิตใจของเขา เห็นโลกภายในใจของเขาได้เช่นกัน” พระอาจารย์ตอบ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น