นิทานเซน...เรื่อง “อักษรที่กลับด้าน”

ในภาพอาจจะมี ข้อความ


นิทานเซน...เรื่อง “อักษรที่กลับด้าน”
==========================

ยังมีพระเซนรูปหนึ่ง เอ่ยปากถามอาจารย์เซนด้วยความสงสัยว่า "อาจารย์ ท่านเคยสอนว่าสมณะนั้น พึงแผ่เมตตาและกรุณาแก่สัตว์ทั้งหลายโดยไม่เจาะจง แต่หากเป็นคนชั่ว แสดงว่าเขาสูญเสียความเป็นมนุษย์ไปแล้ว เช่นนั้นยังคงต้องชี้ทางพ้นทุกข์ให้เขาหรือไม่?"

อาจารย์เซนมิได้ตอบคำถามในทันที เพียงหยิบพู่กันมาเขียนตัวอักษรคำว่า "ฉัน(我)" ลงบนกระดาษ แต่ตัวอักษรนั้นกลับด้าน แล้วจึงเอ่ยถามศิษย์ว่า "นี่คืออะไร?"

ศิษย์ตอบว่า "นี่คือตัวอักษรตัวหนึ่ง ทว่าเขียนกลับด้านแล้ว"

อาจารย์เซนถามต่อไปว่า "อักษรอะไร?"

ศิษย์ตอบว่า "อักษรคำว่า 'ฉัน' "

อาจารย์เซนจึงถามอีกว่า "อักษรคำว่า 'ฉัน' เมื่อเขียนกลับด้าน ยังนับเป็นอักษรหรือไม่?"

ศิษย์ตอบว่า "ไม่นับ"

อาจารย์ถามอีกว่า "หากไม่นับเป็นอักษร เหตุใดเจ้าจึงทราบว่ามันคือคำว่า 'ฉัน' "

"นับ" ศิษย์รีบกลับคำตอบโดยพลัน
ทว่าอาจารย์เซนกลับถามต่อว่า "ในเมื่อนับเป็นอักษร แล้วทำไมเจ้าถึงบอกว่ามันกลับด้านเล่า?"

คราวนี้ศิษย์นิ่งงันไร้คำตอบ อาจารย์เซนจึงอธิบายว่า
"ตัวอักษรทั้งตัวที่เขียนถูกต้อง และตัวที่เขียนกลับด้าน เจ้าล้วนทราบว่ามันคือคำว่า 'ฉัน' ทั้งยังทราบด้วยว่าตัวไหนถูกต้อง ตัวไหนกลับด้าน นั่นเป็นเพราะว่าในใจเจ้ามีรูปแบบคำว่า 'ฉัน' ที่ถูกต้องอยู่ แต่ในทางกลับกัน หากเจ้าไม่รู้จักอักษรตัวนี้ เจ้าก็จะไม่สามารถแยกแยะได้ว่าตัวไหนเขียนถูก ยิ่งไปกว่านั้นหากเจ้ารู้จักตัวอักษรที่เขียนกลับด้านนั่นก่อน เมื่อพบเจออักษร 'ฉัน' ที่เขียนถูกต้อง เจ้าอาจคิดว่ามันเขียนกลับด้านก็เป็นได้"

"ด้วยเหตุผลเดียวกัน คนดีคือคน คนชั่วก็คือคน สำคัญที่ว่าเจ้าสามารถมองเห็นเนื้อแท้ของเขาหรือไม่ หากเจ้าพบคนเลวแล้วสามารถมองเห็นเนื้อแท้ของเขา มีเมตตาจิตต่อเขา ก็จะสามารถช่วยชี้ทางให้เขาพ้นทุกข์ได้"

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

นิทานธรรม...เรื่อง "หงส์ทองคำ"

รูปภาพ
นิทานธรรม...เรื่อง "หงส์ทองคำ" ========================= ในสมัยหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่วันเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภภิกษุณีชื่อ ถุลนันทา ผู้ไม่รู้จักประมาณในการบริโภคกระเทียม สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นพราหมณ์ตระกูลหนึ่ง มีภรรยาและลูกสาว ๓ คน ชื่อ นันทา นันทวดี และสุนันทา พอลูกสาวทั้ง ๓ ได้สามีแล้วทุกคน พราหมณ์ก็เสียชีวิตไปเกิดเป็นหงส์ทองคำระลึกชาติได้ วันหนึ่งได้เห็นความลำบากของนางพราหมณีและลูกสาวของตนที่ต้องรับจ้างคนอื่นเลี้ยงชีพ จึงเกิดความสงสาร ได้โผบินไปจับที่บ้านนางพราหมณีแล้วเล่าเรื่องราวให้นางพราหมณีและลูกสาวฟัง และได้สลัดขนให้แก่พวกเขาเหล่านั้นคนละหนึ่งขนแล้วก็บินหนีไป หงส์ทองได้มาเป็นระยะๆ มาครั้งใดก็สลัดขนให้ครั้งละหนึ่งขนโดยทำนองนี้ นางพราหมณีและลูกสาวจึงร่ำรวยและมีความสุขไปตามๆ กัน ต่อมาวันหนึ่งนางพราหมณีเกิดความโลภอยากได้มากกว่าเดิมจึงปรึกษากับลูกๆ ว่า "ถ้าหงส์มาครั้งนี้ พวกเราจะจับถอนขนเสียให้หมด เพื่อจะได้มีทรัพย์สมบัติมาก" พวกลูกๆ ไม่เห็นดีด...
อ่านเพิ่มเติม

นิทานสอนใจ...เรื่อง "คนที่ไม่ถูกนินทา"

รูปภาพ
นิทานสอนใจ...เรื่อง "คนที่ไม่ถูกนินทา" =========================== วันหนึ่ง มี ตา กับหลานชาย ต้องเดินทางไกล ไปหาญาติที่อยู่ต่างเมือง โดยมีม้าเป็นพาหนะไว้เดินทาง ทั้งหมดจะต้องผ่านเมืองต่างๆ แต่ระหว่างทาง ด้วยความกตัญญูของหลานชาย เห็นตาผู้ชรา จึงขอให้ตา นั่งบนหลังม้า เพราะความเป็นห่วงเป็นใย แต่เมื่อเข้ามาในเมืองหนึ่ง ชาวบ้านต่าง ซุบซิบนินทาว่า “ต๊าย ดูสิ เป็นผู้ใหญ่ซะปล่าว ทำเป็นสำออย ใช้แรงงานเด็ก ตัวเองสบายเลยนะ” เมื่อ ตา ได้ยินเช่นนั้น จึงไม่อยากให้เป็นที่นินทาของใคร จึงบอกให้หลานชาย ขึ้นมาขี่ม้าแทน จนมาถึงอีกเมืองหนึ่ง ชาวบ้านเมืองนี้ก็ นินทา ว่าร้ายหลานชายว่า “ดู ดู๊ ดู ดู มันทำ ทำไม ถึงทำกับตาแก่ๆได้” เมื่อหลานได้ยินเช่นนั้น จึงให้ตาขึ้นมาขี่ม้าด้วยอีกคน พร้อมพูดว่า “ดูซิ ว่าจะมีใครนินทาพวกเราอะไรอีกไหม” ต่อมา เมื่อมาถึงอีกเมืองหนึ่ง ก็ไม่พ้นการโดนนินทาของชาวบ้าน “โถ่ ๆ ๆ เจ้าม้าช่างน่าสงสาร ทำไมเจ้านายของแกถึงใจร้าย ใจดำ ใช้งานหนักเกินไปจริงๆ” ทั้งคู่ จึงตัดปัญหา ลงจากหลังม้า และย่างเท้าเดินไปแทน แต่แล้ว ก็ต้องมาผ่านเมือง อีกเมืองหนึ...
อ่านเพิ่มเติม

นิทานสอนหญิง...เรื่อง "ความลับในกำมือ"

รูปภาพ
นิทานสอนหญิง...เรื่อง "ความลับในกำมือ" =============================== ชายยากจนคนหนึ่ง...ทำงานหาเช้ากินค่ำ เขามีลูกสาววัยรุ่นอยู่คนหนึ่งหน้าตาสะสวย รูปร่างดี และมีเด็กวัยรุ่นชายมาคอยจีบอยู่เป็นประจำ... วันหนึ่ง...คุณพ่อถามลูกสาวที่กำลังก้าวเข้าสู่วัยรุ่น "อยากรู้ไหมว่าในมือพ่อมีอะไร" ลูกสาวพยักหน้า "ถ้าอยากรู้ต้องเอามือเขกพื้น ๓ ที" ลูกสาวทำตาม "ไม่พอ ต้อง ๕ ที" และเปลี่ยนเป็น ๑๐ ที จนถึง ๑๕ ที จนลูกสาวเริ่มร้องอุทธรณ์ "โอ้โฮ แล้วเมื่อไหร่จะทราบเสียทีคะว่า ในมือพ่อมีอะไร" เมื่อคุณพ่อแบมือออก ในมือมันก็แค่เหรียญ ๕ บาทธรรมดาๆ นี่เอง คุณพ่อหัวเราะ แล้วกำเหรียญ ๕ บาทเอาไว้เหมือนเดิม "อยากดูอีกไหม ถ้าอยากดูต้องเขกพื้น ๑๐ ที" "หนูรู้แล้ว ไม่อยากดูแล้วค่ะ" "เอ้า ... เขกพื้นทีเดียวก็ได้" "ก็เห็นแล้ว ไม่อยากดูอีกแล้ว เบื่อ" "ถ้าอย่างนั้น ให้ดูฟรีๆ ก็ได้" พ่อแบมือออก ลูกสาวก็ดูไปอย่างนั้นเอง คุณพ่อจึงสอนว่า "นี่แหละลูก อะไรที...
อ่านเพิ่มเติม