นิทานชวนคิด...เรื่อง “คนเหมือนกัน...แต่ไม่เหมือนกัน”

นิทานชวนคิด...เรื่อง “คนเหมือนกัน...แต่ไม่เหมือนกัน”
=========================================

นานมาแล้ว มีชายสองคนมาจากหมู่บ้านเดียวกัน ได้เข้ามารับใช้พระราชาในวังพร้อมๆกัน คนหนึ่งได้เป็นมหาดเล็ก ส่วนอีกคนได้เป็นนายแบกเกี้ยว

วันหนึ่ง พระราชาทรงออกประพาสป่าโดยนั่งเกี้ยวไป ซึ่งมหาดเล็กและนายแบกเกี้ยวทั้งสองคนได้ติดตามไปด้วยระยะทางในการเดินทางไกลมาก เมื่อมาถึงกลางทาง

นายแบกเกี้ยวรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก จึงคิดน้อยใจว่า...ทำไมตนเองถึงต้องเป็นได้แค่นายแบกเกี้ยว จึงพูดขึ้นด้วยเสียงประชดประชันว่า

"คนเหมือนกัน...แต่ไม่เหมือนกัน" พูดแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาตลอดทาง

เมื่อเดินทางไปถึงจุดพัก พระราชาก็เรียกนายแบกเกี้ยวมาเข้าเฝ้า พระราชาสั่งนายแบกเกี้ยวว่า

"เจ้าลงไปดูที่ใต้ถุนสิว่ามีอะไรเกิดขึ้น ?"

นายแบกเกี้ยว รู้สึกดีใจมากที่พระราชาไว้วางพระทัย ใช้ให้ตนลงไปดู นายแบกเกี้ยวจึงรีบวิ่งไปดู แล้ววิ่งกลับมากราบทูลพระราชาว่า

"มีแมวกำลังออกลูกอยู่ พะยะค่ะ"

พระราชาถามว่า "แล้วลูกแมวมีกี่ตัวล่ะ?"

นายแบกเกี้ยว ก็วิ่งลงไปดูที่ใต้ถุนอีกครั้ง และกลับมากราบทูลว่า "มี 7 ตัว พะยะค่ะ"

พระราชาถามอีกว่า "แล้วมีตัวผู้ กี่ตัว ตัวเมีย กี่ตัวล่ะ?"

นายแบกเกี้ยว ก็วิ่งกลับลงไปใต้ถุนอีก แล้ววิ่งกลับมาทูลต่อว่า

"มีตัวเมีย 3 ตัว และตัวผู้อีก 4 ตัว พะยะค่ะ"

พระราชาถามอีกว่า "แล้วมีสีอะไรบ้างล่ะ?"

คราวนี้...นายแบกเกี้ยวเหน็ดเหนื่อยจนพูดไม่ออก แต่ก็ไม่กล่าวว่ากระไร รีบวิ่งลงไปดูอีกครั้ง แล้วกลับมากราบทูลว่า

"มีสีดำ 5 ตัว และสีขาวอีก 2 ตัวพะยะค่ะ"

สักพักหนึ่ง มหาดเล็กก็กลับมาจากการไปตักน้ำที่ลำธารพอดี
พระราชาจึงรับสั่งกับมหาดเล็กว่า

"มหาดเล็ก เจ้าจงลงไปดูที่ใต้ถุนข้างล่างซิว่า มีอะไรเกิดขึ้น?"

มหาดเล็กรีบเดินลงไปดู สักพักหนึ่งผ่านไป ก็กลับมากราบทูลว่า

"มหาดเล็ก มีแมวกำลังออกลูก พะยะค่ะ ลูกแมวน่ารักทุกตัวเลย
มีทั้งหมด 7 ตัว เป็นตัวเมีย 3 ตัว และ ตัวผู้ อีก 4 ตัว เป็นลูกแมวสีดำ 5 ตัว อีก 2 ตัวเป็นสีขาวสวยมากพะยะค่ะ"

พระราชาได้ฟังดังนั้น ก็หันไปพูดกับนายแบกเกี้ยวว่า

"ทีนี้เจ้าพอเข้าใจหรือยังล่ะว่า คนเหมือนกัน...แต่ไม่เหมือนกัน...น่ะเป็นอย่างไร?

นิทานเรื่องนี้ให้ข้อคิดว่า....คนเราเกิดมามีกายสังขารเหมือนกัน แต่ปัญญาของแต่ละตนไม่เท่ากัน บุญวาสนาก็ต่างกัน...อย่าเอาตนเองไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น เพราะมันจะเกิด "ทุกข์" วาสนาของตนเอง จะเป็นเช่นใด ปัญญาจะเป็นอย่างไร ย่อมเกิดจาก "กุศลกรรม" ที่ตนเคยกระทำไว้ในอดีตชาติที่สั่งสมมา...จึงก่อให้เกิดเป็นผลในภพชาติปัจจุบัน...เอวัง...ก็มีด้วยประการละฉะนี้แล...