นิทานเซน...เรื่อง "เจริญสติในชีวิตประจำวัน"

นิทานเซน...เรื่อง "เจริญสติในชีวิตประจำวัน"
===================================
===================================
มักจะมีผู้ถามบ่อยๆว่า "จะบำเพ็ญภาวนาอย่างไร?...และควรจะปฏิบัติธรรมวิธีไหน?"
แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าสามารถปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันได้ ปฏิบัติในสิ่งแวดล้อมที่มีมายาและกิเลสได้
ลูกชายของคนทำขนมปังคนหนึ่ง เป็นคนมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ และเนื่องจากมีบ้านอยู่ใกล้วัด จึงนำขนมปัง 10 ลูก ไปถวายให้กับพระอาจารย์ที่วัดทุกวัน เมื่อพระอาจารย์รับประเคนแล้ว ก็จะเหลือลูกหนึ่งให้นำกลับไปทุกครั้ง และพูดกับเขาว่า
“ข้ามอบให้กับเจ้า ไว้คุ้มครองลูกหลานของเจ้าต่อไปในภายภาคหน้า”
วันหนึ่ง ชายหนุ่มนั้นคิดในใจว่า “ข้าส่งขนมปังไปให้ ทำไมต้องส่งกลับคืนมาด้วย ท่านอาจารย์ต้องมีความนัยอะไรแอบแฝงอยู่เป็นแน่”
ดังนั้นชายหนุ่มนั้นจึงถามพระอาจารย์ถึงเรื่องนี้
พระอาจารย์ตอบว่า “ขนมปังเป็นสิ่งที่เจ้านำมา และข้ากลับมอบคืนให้เจ้าข้าทำผิดตรงไหน?”
ชายหนุ่มนั้นเคยมีวาสนาต่อการปฏิบัติมาก่อนจึงเข้าใจได้ทันทีว่า เหตุปัจจัยที่ตนเองสร้างมา ย่อมจะต้องเป็นผู้รับผลอันนั้น คิดได้ดังนั้นแล้ว จึงขอบวชกับพระอาจารย์นั้น
พระอาจารย์พูดต่อว่า “ในอดีตเจ้าเคยสร้างแต่บุญกุศล และตอนนี้ยังเชื่อฟังคำของข้า ต่อแต่นี้ไปให้เรียนธรรมและอยู่ปฏิบัติใกล้ชิดกับข้า"
ผ่านไปอีกระยะหนึ่ง วันหนึ่ง พระหนุ่มนั้น นำเอาความสงสัยเรื่องหนึ่งไปถามพระอาจารย์ว่า
“หลังจากที่ศิษย์บวชเรียนมาจนถึงวันนี้ ยังไม่เคยได้รับคำชี้แนะ เคล็ดวิธีในการปฏิบัติปฏิบัติธรรมเลย”
พระอาจารย์ตอบด้วยเสียงเรียบสงบว่า “ทำไมจะไม่ได้สอนธรรมะให้เจ้า เจ้ายกน้ำชามา ข้าก็รับไว้ เจ้ายกข้าวมา ข้าก็กิน เมื่อเจ้าแสดงความคารวะ ข้าก็พยักหน้ารับ ตรงไหนไม่ใช่เคล็ดวิธีในการปฏิบัติธรรม? หากอยากจะเห็นจิตของตนเอง ก็จะเห็นได้ทันที หากย้ำคิด จะเดินผิดทางทันที"
พระหนุ่มนั้นเข้าใจถึงคำสอนได้ในทันทีเหมือนกัน ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ก็ไม่เคยรบเร้าหรือตั้งคำถามกับพระอาจารย์อีกเลย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ...การปฏิบัติธรรมหนีไม่พ้นจากเรื่องราวในชีวิตประจำวัน หากให้แยกออกจากชีวิตที่เป็นอยู่ในแต่ละวัน จะรู้ธรรมได้ยาก การเดิน ยืน นอน นั่ง การเคลื่อนไหวนิ่งเงียบ ไม่มีสิ่งไหนที่ไม่ใช่เครื่องมือทำสติ เพียงแค่รู้อยู่ในปัจจุบันขณะใช้จิตรู้ได้ทันท่วงที ทุกๆสิ่งคือ "หนทางแห่งมรรค"
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น